Негеў - пустынь - шофар

У гэтую зямлю ўчапіўшыся каранямі, галінамі, калючкамі, восцямі, стогнамі…

Мінулым жыцці жудаснай не памятаючы,
не памятаючы ўжо…

Якая лупіцца скурай, рубцамі на сэрцы, вузламі лёсу і заломамі заплацілі за рай на запечанай крывёю мяжы…

Ізуверскае гэта свяціла,
якое прапаліла косткі скрозь цела,
люлю сонейкам ласкавым, сном…
Райскім сном…

...А тыя пырскі туману, якія пасля хамсіну* хапаю высахлых ротам…

Ну, вядома ж, - здаецца мне, што цякуць яны ў горла, што мёдам цякуць.
І малаком…

Мёдам і малаком.

Мёдам…
І
малаком…

* ) хамсін - люты ізраільскі сухавей.