Да зубоўнага скрыгату

О, як яна яго любіла.
...Як любіла!
Да зубоўнага скрыгату і глыбінных уздрыгваў
сваёй узнёслай душы.

І ён яе...
Ціха так...
Ненавідзеў!!!

Так яны і жылі.
Доўга, доўга.
А памерлі не ў адзін дзень.
Не...
Не ў адзін.